همدم صميمي انديشمندم ســــــــلا م.....جلال
رباعي بسيار روان صميمي وداراي مضموني دلنشين بود.............................در اوج عطش گرماي جنوب...از کرانه هاي خليج فارس تا تخلستانهاي باسخاوتوقتي با پيامت دلنشينت از باغ با طراون وسر سبز انديشه ات...دريچه اي بهخلوت تنهاييم ميگشايي....دل وجانم تازه ميشود.عشق واميد در قلبم شکوفا وانگيزه رويش وتعالي ونو انديشي در شعر هايم بيشتر ميگردد...قدم وقلمتهميشه ي ايام سبز ومعطردلِ آزاده ي خو درا به دلــــــم بند بزنمثل گل باش و به روي همه لبخند بزنهرکجا...هر قفسي بود...بيا در باشيمدوشقايق...دوهم آوا....دو کبوتر باشيم.....هاشمي زا ده.
